Z definicji androgeniczna uroda jest występowaniem u kobiet i mężczyzn cech płci przeciwnej. Jak się okazuje ta „odmienność” jest aktualnie bardzo pożądana. Osoby o tego typu urodzie coraz częściej pojawia się w telewizji, w magazynach, a także na wybiegach. W artykule znajdziesz cechy androgynicznego typu urody kobiet oraz mężczyzn.
Spis treści
Androgeniczna uroda – co to znaczy?
Androgeniczna uroda jest połączeniem dwóch grecki słów: andros (mężczyzna) oraz gyne (kobieta). Osoby o tego typu urodzie posiadają zarówno typowo męskie jak i kobiece cechy urody.
Androgynia odrzuca tradycyjne wyobrażenia o rolach płciowych na korzyść objęcia wszystkich aspektów naszej indywidualności, od wyglądu po zainteresowania i talenty. Celebruje unikalne cechy, które sprawiają, że jesteśmy tym, kim jesteśmy, zamiast dostosowywać się do społecznych oczekiwań dotyczących tego, jak powinien wyglądać mężczyzna lub kobieta.
Androgeniczny typ urody u mężczyzn
Ten typ urody podkreśla bardziej miękkie, delikatne rysy, które są swobodnie obsypane elementem tajemniczości. Cechy urody androgenicznych mężczyzn:
- szczupłą sylwetkę,
- subtelne rysy twarzy,
- włosy sięgające ramion lub niżej.
Ponadto, androgyniczni mężczyźni mogą również używać makijażu lub biżuterii, aby stworzyć unikalną estetykę z niezrównanym polotem. Wiele osób docenia ten wygląd za jego zdolność do przekraczania ról płciowych i walki ze sztywnym binarnym myśleniem o standardach piękna.
Androgeniczny typ urody u kobiet
Ten typ urody łączy delikatne cechy kobiece z odrobiną męskości. Do kobiecych cech urody androgynicznej należą:
- wyraziste rysy twarzy,
- mocne zbudowana, atletyczna sylwetka,
- wąskie biodra,
- niewielki piersi,
- szerokie ramiona,
- duże dłonie oraz stopy,
- krótkie włosy.
Kobiety o takich cechach często eksperymentują z różnymi stylami, a jednocześnie zachowują ponadczasową estetykę. Androgyniczny typ urody w połączeniu z wyczuciem stylu może być wybuchową mieszanką.
Dlaczego androgeniczne piękno ma znaczenie?
W świecie, w którym standardy piękna zostały tak wąsko zdefiniowane przez społeczeństwo, przyjęcie i odkrywanie androgynii może pomóc nam uwolnić się od tych ograniczeń i na nowo zdefiniować, co to znaczy być pięknym – nie tylko dla siebie, ale także dla innych.
Pozwalając sobie na przyjęcie różnych aspektów naszej tożsamości, możemy nauczyć się akceptować siebie na głębszym poziomie. Pomaga również dostrzegać piękno w tych, którzy nas otaczają, bez osądzania i uprzedzeń na temat tego, jak powinni wyglądać lub zachowywać się w zależności od ich płci.
Zyskujemy również nową perspektywę na to, jak żyją ludzie spoza naszego najbliższego otoczenia. Pomaga nam to stać się bardziej współczującymi osobami, które dążą do większej akceptacji w społecznościach.
Androgeniczna uroda w modzie
Trend na modę androgeniczna pojawił się na początku lat 90. ubiegłego wieku. Był to okres, w którym projektanci mody unisex zaczynali nabierać na wartości. Pionierzy tego trendu pojawiali się oczywiście już wcześniej. Należy wspomnieć między innymi o Coco Chanel, która uwielbiała nosić spodnie wprowadzając je szerzej do kobiecych stylizacji oraz Elvisie Presleyu, który występował na scenie w makijażu.
Z czasem coraz więcej osób zaczęło eksperymentować z różnymi stylami, które odbiegały od tradycyjnych ról płciowych w modzie. Dziś widzimy, że coraz chętniej przyjmują tę koncepcję, a niektórzy nawet posuwają się do tworzenia całych linii poświęconych celebrowaniu nie-binarnej ekspresji poprzez ubrania!
Androgeniczna uroda atutem w modelingu?
Zdecydowanie tak! Wiele najlepszych marek modowych współpracuje obecnie z androgenicznymi modelkami oraz modelami na wybiegu, aby pokazać swoje kolekcje. Pomaga to im dotrzeć do nowych odbiorców, którzy w przeciwnym razie nie mieliby styczności z ich liniami produktów.
Wiele magazynów modowych prezentuje również te osobowości na swoich okładkach, aby pokazać obecną w branży różnorodność. Ponadto, trend ten przyjęli również influencerzy z mediów społecznościowych, co pomogło w szerszym rozpowszechnieniu jego akceptacji na całym świecie.
Androgyniczni aktorzy
W Hollywood od dawna istnieje tradycja typowania aktorów do ról na podstawie ich płci. Jednak z biegiem lat coraz więcej głosów kwestionuje status quo, dając miejsce do popisu dla aktorów, którzy nie pasują do binarnego układu płci. Przyjrzyjmy się pięciu gwiazdom Hollywood o androgenicznej urodzie.
Jared Leto
Aktor często kwestionują nasze wyobrażenia o tożsamości płciowej i seksualności. W 2014 został nagrodzony Oscarem za rolę w „Witaj w Klubie”, w którym doskonale wcielił się w rolę transwestyty. Androgeniczne oblicze Jareda możemy ujrzeć również w filmie „Mr. Nobady”.
Tilda Swinton
Przez dekady Swinton nieustraszenie przesuwała granice naszego rozumienia ról płciowych poprzez swój artyzm i wybory modowe. Aktorka jest znana między innymi z roli Starożytnej w filmie „Doktor Strange” oraz „Avengers: Koniec gry”.
Rooney Mara
Aktorka zasłynęła z grania postaci, które często przeciwstawiają się tradycyjnym oczekiwaniom dotyczącym kobiecości, w tym jej ikoniczne role w takich filmach jak „Dziewczyna z tatuażem” i „Carol”.
Kristen Stewart
Aktorkę z pewnością dobrze znają fani „Zmierzchu” oraz „Aniołków Charliego”. Poza ekranem, stała się znana ze swojego ostrego wyczucia mody, które często zaciera tradycyjne męsko-kobiece granice.
Glenn Close
W trakcie swojej kariery Close konsekwentnie podważała przestarzałe wyobrażenia o rolach płciowych. Jej najbardziej znaną androgeniczną postacią, była rola lokaja, który urodził się kobietą, udając mężczyznę w filmie „Albert Noobs”.
Podsumowanie
Androgyniczne piękno polega na celebrowaniu unikalnej tożsamości każdej osoby bez umieszczania na niej etykietek czy stereotypów. Wszyscy powinniśmy poświęcić czas na docenienie tego, kim jesteśmy, bez porównywania się do innych czy prób wpasowania się w jakąś z góry określoną formę tego, co społeczeństwo uznaje za „piękne”.
Odkrywając różne aspekty naszej tożsamości, możemy stworzyć bardziej integracyjną kulturę, w której każdy czuje się komfortowo, swobodnie wyrażając siebie. Ostatecznie, doprowadzi to promowania miłości do siebie oraz akceptacji zróżnicowanej społeczności.
Według mnie artykuł ten myli główne pojęcie z innym. Z tego, co widzę, to opisywane jest tutaj androgynizm, a nie androgenizm.
Chodzi o to, że:
1) androgeniczny – mający cechy męskie wywołane przez androgeny, a
2) androgyniczny – posiadający cechy kobiece i męskie (z gr. andros „mężczyzna”, gyne „kobieta”).