Rodzaje tkanin – klasyfikacja materiałów i nazwy od A do Ż

W dzisiejszym świecie tkaniny są nie tylko codzienną koniecznością, ale również elementem wyrażającym osobowość i styl. Klasyfikacja rodzajów tkanin jest kluczowa dla projektantów mody, stylistów, a także dla konsumentów, którzy pragną dokonywać świadomych wyborów. Rozumienie różnych rodzajów tkanin oraz ich właściwości pozwala na lepsze dopasowanie materiałów do konkretnych potrzeb, czy to w modzie, dekoracji wnętrz czy innych zastosowaniach. W poradniku przyjrzymy się bliżej podziałowi tkanin na podstawie ich surowca, właściwości oraz sposobu układania się na sylwetce.

Podział tkanin ze względu na surowiec

Tkanin mogą być podzielone na trzy główne kategorie w zależności od rodzaju surowców, z których są wytwarzane: naturalne, sztuczne i syntetyczne. Wybór odpowiedniego rodzaju tkaniny ma zasadnicze znaczenie w wielu branżach, od mody po zastosowania techniczne.

Tkaniny naturalne

Tkaniny naturalne to grupa materiałów wykonanych z włókien pochodzących bezpośrednio z natury. Wyróżnia się wśród nich włókna pochodzenia roślinnego i zwierzęcego.

Przykładowe tkaniny pochodzenia roślinnego:

• Bawełna: Najczęściej używana tkanina naturalna na świecie. Oceniana za miękkość, przewiewność i łatwość w pielęgnacji. Jest wszechstronnie wykorzystywana w produkcji odzieży, bielizny pościelowej oraz różnego rodzaju akcesoriów.
• Len: Charakteryzuje się wysoką wytrzymałością i zdolnością do absorpcji wilgoci. Doskonały na gorące dni, ponieważ nie przylega do ciała i szybko schnie.
• Juta: Mocna i trwała tkanina, często wykorzystywana w przemyśle opakowaniowym i do tworzenia dekoracyjnych elementów.

Przykładowe tkaniny pochodzenia zwierzęcego:

• Wełna: Pochodzi głównie z owiec, ale także z innych zwierząt takich jak kozy (kaszmir, moher) czy króliki (angora). Jest ceniona za właściwości termoizolacyjne.
• Jedwab: Wytwarzany przez gąsienice jedwabników morwowych, uznawany za jeden z najbardziej luksusowych materiałów. Cechuje się delikatnością, połyskiem i wyjątkowym komfortem noszenia.

Tkaniny sztuczne

Tkaniny sztuczne, zwane także celulozowymi, powstają z naturalnych polimerów roślinnych, które zostają chemicznie przetworzone. Stanowią one pośrednią kategorię między tkaninami naturalnymi a syntetycznymi.

Przykładowe tkaniny:

• Wiskoza: Uzyskiwana z celulozy drzewnej; jest miękka i przyjemna w dotyku, co przypomina naturalny jedwab.
• Acetat: Podobnie jak wiskoza, ma lśniące wykończenie i jest używany w produkcji eleganckiej odzieży oraz dekoracji.
• Lyocell (Tencel): Znany z trwałości i zdolności do absorpcji wilgoci, jest przyjazny dla środowiska dzięki zastosowaniu zamkniętego cyklu w procesie produkcji.

Tkaniny syntetyczne

Tkaniny syntetyczne to produkty wynikające z procesów chemicznych, podczas których wykorzystuje się przede wszystkim pochodne ropy naftowej. Oferują one szeroką gamę właściwości, których często nie można znaleźć w materiałach naturalnych.

Przykładowe tkaniny:

• Poliester: Wyjątkowo wytrzymały i odporny na zagniecenia oraz większość chemikaliów. Wykorzystywane w produktach takich jak odzież sportowa, zasłony i meble tapicerowane.
• Nylon: Wyróżnia się dużą wytrzymałością mechaniczną i elastycznością. Często stosowany w produkcji rajstop, plecaków i odzieży sportowej.
• Akryl: Często imituje wełnę, dostępny w bogatej palecie kolorów i różnych strukturach. Znajduje zastosowanie w produkcji swetrów i koców.

Klasyfikacja według właściwości tkanin

Tkaniny mogą być również klasyfikowane według ich unikalnych właściwości, co ma kluczowe znaczenie w różnych zastosowaniach, od odzieży po zastosowania przemysłowe. Rozumienie właściwości tkanin pozwala na ich optymalne wykorzystanie i zwiększa funkcjonalność gotowych produktów.

Oddychające

Tkaniny oddychające są kluczowe dla zapewnienia komfortu, szczególnie w cieplejszych warunkach lub podczas aktywności fizycznej. Są one projektowane tak, aby pozwalać powietrzu przenikać przez materiał, co sprzyja odprowadzaniu wilgoci z powierzchni skóry i utrzymaniu optymalnej temperatury ciała.

Przykładowe tkaniny:

• Bawełna: Klasyczny przykład tkaniny oddychającej. Jej struktura pozwala na przewiewność, a ubrania wykonane z bawełny są cenione za miękkość i komfort noszenia.
• Len: Podobnie jak bawełna, jest bardzo przewiewnym materiałem i jest idealny na letnie upały. Jego właściwości sprawiają, że ubrania z lnu są lekkie i przewiewne, co czyni go popularnym wyborem w ciepłym klimacie.
• Nowoczesne tkaniny syntetyczne: Takie jak mikrofibra i pewne typy poliestru są projektowane w celu zwiększenia oddychalności tkaniny, często w połączeniu z technologiami odprowadzania wilgoci.

Higroskopijne

Tkaniny higroskopijne mają zdolność wchłaniania wilgoci, co sprawia, że są idealne do produkcji odzieży mającej bezpośredni kontakt ze skórą. Zdolność do absorbowania potu znacząco wpływa na komfort noszenia danej tkaniny.

Przykładowe tkaniny:

• Bawełna: Ze względu na swoje naturalne włókna, jest niezwykle higroskopijna, co sprawia, że jest ona popularnym wyborem na bieliznę, koszulki i inne elementy garderoby noszone bezpośrednio na ciele.
• Wiskoza: Będąca półsyntetycznym włóknem, również wykazuje dobrą higroskopijność, dzięki czemu odzież z niej wykonana jest miękka i chłonna.
• Bambus: Choć mniej powszechny, jest ceniony za swoje właściwości higroskopijne, które, w połączeniu z naturalnymi właściwościami antybakteryjnymi włókien bambusowych, czynią go materiałem wybieranym dla zdrowszej i ekologicznej odzieży.

Elastyczne

Elastyczność tkanin jest niezwykle istotna dla zapewnienia swobody ruchów i dopasowania ubrań do sylwetki. Tkaniny elastyczne często zawierają włókna takie jak elastan, który dodaje materiałowi rozciągliwości bez utraty pierwotnego kształtu.

Przykładowe tkaniny:

• Elastan: Znany także jako Lycra lub Spandex, jest wszechobecny w odzieży sportowej, bieliźnie, a także w dopasowanych elementach odzieży codziennej.
• Strech denim: Przypadek użycia elastycznych włókien w połączeniu z tradycyjną tkaniną dżinsową, co pozwala na większy komfort i przyleganie do ciała przy zachowaniu wyglądu klasycznych jeansów.
• Dzianiny: Są naturalnie elastyczne dzięki swojemu splotowi i często wykorzystywane są do produkcji wygodnych, dopasowanych ubrań, które łatwo dopasowują się do zmian sylwetki.

Wytrzymałe

Wybierając tkaniny wytrzymałe, inwestujemy w dłuższą żywotność ubrań. Materiały te są zaprojektowane, aby znosić ciężkie warunki, intensywne noszenie oraz częste pranie, nie tracąc przy tym swoich właściwości.

Przykładowe tkaniny:

• Denim: Często używany do produkcji jeansów, jest znany ze swojej trwałości. Do jego produkcji wykorzystuje się grube bawełniane przędze, co zapewnia jego wytrzymałość na przetarcia i rozdarcia.
• Poliester: Chętnie wybierany w produkcji odzieży roboczej, ze względu na jego odporność na ścieranie i mechacenie, co też często predysponuje go do stosowania w odzieży technicznej.
• Nylon: Będący kolejnym syntetycznym włóknem, odznacza się wysoką wytrzymałością na rozciąganie i zużycie, co czyni go idealnym materiałem na plecaki, kurtki i inne akcesoria użytkowane w trudnych warunkach.

Wodoodporne

Tkaniny wodoodporne są niezbędne w produkcji odzieży przeznaczonej na wymagające warunki atmosferyczne, jak deszcz czy śnieg. Materiały te mają na celu chronić ciało przed zwilgoceniem i utrzymać suchość.

Przykładowe tkaniny:

• Gore-Tex: Technologia produkcji tkanin wodoodpornych, które jednocześnie pozostają oddychające. Dzięki unikalnej strukturze membrany, Gore-Tex jest wyborem dla profesjonalistów i entuzjastów outdoorowych.
• PVC (polichlorek winylu): Często wykorzystywany do wytwarzania nieprzemakalnych płaszczów, poncho czy osłon na plecaki, jednak nie oferuje oddychalności.
• Silikonowe tkaniny nylonowe: Są lekkie i wodoodporne, co znajduje zastosowanie w ultralekkim sprzęcie turystycznym, takim jak namioty czy śpiwory.

Oporne na ekstremalne warunki

Rozwój technologii włókienniczych doprowadził do powstania materiałów zdolnych przeciwstawić się ekstremalnym warunkom, w tym znacznej sile mechanicznej, bez niszczenia się.

Przykładowe tkaniny:

• Kevlar: Para-aramidowe włókno używane do produkcji kamizelek kuloodpornych i innych form ochrony osobistej. Jego wyjątkowa odporność na przecięcia i rozciąganie czyni go materiałem wykorzystywanym również w przemyśle lotniczym i motoryzacyjnym.
• Nomex: Podobnie jak Kevlar, jest aramidem i szeroko używany jest w środowiskach, gdzie konieczna jest odporność na ogień jak strój strażacki czy odzież wyścigowa.
• Dyneema: Unawana za jedno z najmocniejszych włókien, oferując niezrównaną wytrzymałość przy bardzo niewielkiej wadze. Wykorzystywana jest w linach do wspinaczki, wyposażeniu militarnym, a nawet w żeglarstwie.

Odporne na czynniki termiczne i chemiczne

Tkaniny odporne na działanie wysokich temperatur lub niebezpiecznych substancji chemicznych są kluczowe w przemyśle i dla ochrony indywidualnej. Stosuje się je tam, gdzie wymagana jest ochrona przed skrajnością warunków pracy.

Przykładowe tkaniny:

• Tkaniny powlekane i impregnowane specjalnymi substancjami: Zdolne do wytrzymywania ekspozycji na chemikalia, oleje i inne płyny, co jest kluczowe dla odzieży ochronnej w przemyśle.
• Azbest: Dawniej używany ze względu na jego własności termoodporne, jednak z uwagi na jego rakotwórcze właściwości, został praktycznie całkowicie wyeliminowany z użycia.
• Tkaniny specjalistyczne: Materiały takie jak szklane włókna, włókna ceramiczne czy niektóre rodzaje plastików są używane w tkaninach zapewniających ochronę w wysokich temperaturach, często spotykanych w hutnictwie czy przemyśle lotniczym.

Właściwości tkanin determinują ich zastosowanie i funkcjonalność. Dokonując wyboru materiałów dla swoich projektów, warto kierować się nie tylko estetycznymi kryteriami, ale przede wszystkim praktycznymi aspektami, które zapewnią wygodę, bezpieczeństwo i trwałość produktów tekstylnych.

Podział tkanin ze względu na sposób układania się na sylwetce

Tkaniny, stanowiące podstawę w produkcji odzieży, różnią się znacznie w zależności od ich właściwości, struktury i przeznaczenia. Sposób, w jaki tkanina układa się na sylwetce, ma decydujący wpływ na wygląd, komfort noszenia i funkcjonalność odzieży.

Materiały trzymające formę

Materiały, które trzymają formę, charakteryzują się sztywnością i zdolnością do utrzymywania określonego kształtu. Są one idealne do stworzenia eleganckiego, dopasowanego wyglądu, ponieważ nie zmieniają swojego kształtu pod wpływem ruchów ciała.

Przykładowe materiały:

• Bawełna: Jest naturalnym włóknem, które można utkać na różne sposoby, pozwalając materiałowi zachować strukturę. Grubsze sploty bawełniane są często używane w garniturach i koszulach.
• Tweed: Wełniany materiał, który dzięki swojej grubości i teksturze znakomicie utrzymuje formę. Jest on wybierany do produkcji ubrań zimowych, takich jak płaszcze czy marynarki.
• Żakard: Technika tkania, która pozwala na tworzenie skomplikowanych wzorów. Materiały żakardowe często są sztywne i odpowiednie do formalnych sukienek czy żakietów.

Kiedy decydujemy się na materiały trzymające formę, powinniśmy zwrócić uwagę, aby odzież była odpowiednio skrojona. Sztywne tkaniny nie wybaczają błędów konstrukcyjnych, dlatego precyzyjnie dopasowany krój jest kluczowy dla uzyskania zamierzonego efektu.

Materiały lejące się, miękkie i opływające

Materiały lejące się idealnie nadają się do kreacji, które mają delikatnie opływać ciało, zapewniając swobodę ruchów i wygodę noszenia.

Przykładowe materiały:

• Jedwab: Szlachetny materiał, który dzięki swojej lekkości i połyskowi nadaje ubraniom wyjątkową elegancję. Jest chętnie wykorzystywany przy projektowaniu sukni wieczorowych oraz innych okazjonalnych kreacji.
• Wiskoza: Czasami nazywana sztucznym jedwabiem, ma podobne właściwości do jedwabiu, ale jest bardziej przystępna cenowo. Bardzo dobrze sprawdzi się w luźnych bluzkach, sukienkach i spodniach.
• Satyna: Wyróżnia się gładkością i blaskiem. Jest ceniona za swoje właściwości dekoracyjne i często stosowana przy produkcji odzieży wieczorowej.

Wybierając materiały lejące się, należy pamiętać, że mogą one podkreślać niedoskonałości figury. Dlatego dobierając odzież z tych tkanin, warto zwrócić uwagę na odpowiednie fasony, które będą komplementować kształt ciała.

Materiały dające objętość

Tkaniny, które dają objętość, są niezastąpione w projektowaniu odzieży, która ma budować formę i wizualnie powiększać pewne partie ciała.

Przykładowe materiały:

• Tiul: Jest lekki i sztywny, idealny do tworzenia warstwowych spódnic i sukien oraz dodawania objętości.
• Tafta: Znana ze swojej sztywności, często używana przy tworzeniu sukien ślubnych i balowych, sprawia, że kreacje stają się efektowne i pełne wolumenu.
• Organza: Prześwitująca tkanina, która dodaje lekkości i objętości z powodu swojej sztywności.

Stosując materiały dające objętość, trzeba mieć na uwadze równowagę w sylwetce. Nadmierna ilość materiału może prowadzić do nieproporcjonalnego wyglądu, dlatego należy dobierać je z umiarem, akcentując wybrane części odzieży.

Materiały przylegające do skóry

Materiały przylegające do skóry są często wybierane do tworzenia odzieży sportowej, bielizny i ubrań o sportowym kroju. Dzięki swojej elastyczności i przyleganiu do sylwetki, zapewniają wysoki komfort użytkowania.

Przykładowe materiały:

• Lycra: Syntetycznym włókno dodawane do innych tkanin w celu zwiększenia ich elastyczności. Ubrania z lycrą doskonale dopasowują się do kształtu ciała.
• Dżersej: Elastyczna tkanina dzianinowa, często używana przy casualowych sukienkach, T-shirtach i legginsach. Jest wytrzymała i wygodna w codziennym użytkowaniu.
• Neopren: Materiał początkowo stosowany w produkcji kombinezonów nurkowych, który obecnie znajduje zastosowanie również w modzie. Charakteryzuje się dużą sprężystością i przyleganiem.

Wybierając materiały przylegające do skóry, warto skupić się na jakości tkanin oraz fasonie odzieży, aby zapewnić sobie pełen komfort noszenia i uniknąć niekorzystnego podkreślenia niedoskonałości figury.

Rodzaje tkanin ze względu na splot

Poza rodzajem włókna oraz jego właściwości warto również posiadać wiedzę na temat rodzajów splotów tkanin. Zrozumienie podstawowych splotów pomoże Ci określić, jaki rodzaj tkaniny najlepiej pasuje do Twoich potrzeb.

Splot płócienny

Splot płócienny, znany również jako splot prosty, jest najbardziej podstawowym i rozpowszechnionym rodzajem splotu w produkcji tkanin. Charakteryzuje się prostotą i regularnością, gdzie nitki osnowy (pionowe) i nitki wątku (poziome) przecinają się na przemian, tworząc wzór w kształcie szachownicy.

Tkaniny wykonane w splot płócienny są zwykle mocne i trwałe, z jednolitą, płaską powierzchnią, co sprawia, że są idealne do szerokiej gamy zastosowań, od odzieży pościelowej po odzież codzienną.

Splot skośny

Splot skośny, często nazywany splotem keperowym, jest charakterystyczny dzięki swojemu wyraźnemu wzorowi ukośnych żeber, które są tworzone przez przesuwanie punktów przecięcia osnowy i wątku w każdym rzędzie o jeden lub więcej wątków.

Tkaniny z splotem skośnym są zazwyczaj bardziej elastyczne i bardziej wytrzymałe na ścieranie niż tkaniny z splotem płóciennym. Są także grubsze i mniej skłonne do gniecenia, co czyni je popularnym wyborem dla odzieży roboczej, jeansów i odzieży sportowej.

Splot atłasowy

Splot atłasowy jest bardziej skomplikowany i tworzy gładką, połyskującą powierzchnię z minimalnym widocznym przecięciem nitek. Splot ten jest realizowany przez przesunięcie punktów przecięcia osnowy i wątku w taki sposób, że tworzą one długie pasy na powierzchni tkaniny.

Tkaniny atłasowe są luksusowe w dotyku, z charakterystycznym połyskiem, dzięki czemu są często wykorzystywane w odzieży wieczorowej, eleganckich dodatkach, a także w pościeli.

Rodzaje tkanin ze względu na gramaturę

Gramatura tkanin, określana również jako waga powierzchniowa, jest kluczowym parametrem klasyfikującym materiały tekstylne i ma decydujący wpływ na ich właściwości, zastosowanie oraz komfort użytkowania. Oznacza ona masę tkaniny wyrażoną w gramach na metr kwadratowy (g/m²) i bezpośrednio wpływa na grubość, wytrzymałość, przepuszczalność powietrza oraz sposób drapowania materiału.

Tkaniny lekkie

Tkaniny lekkie, często określane jako materiały o niskiej gramaturze, zazwyczaj ważą mniej niż 150 g/m². Są one cienkie, przewiewne i delikatne w dotyku, co sprawia, że są idealne na ciepłe miesiące i do luźniejszej odzieży.

Stosowane są głównie w produkcji odzieży letniej, bluzek, sukienek, a także w delikatnych zasłonach i bieliźnie. Przykłady to bawełniane batysty, muślin, cienki jedwab, szyfon, organza.

Tkaniny średniej gramatury

Tkaniny o średniej gramaturze, zwykle ważące między 150 a 350 g/m², są wszechstronne i najczęściej używane w produkcji odzieży. Zapewniają dobry kompromis między trwałością a komfortem noszenia.

Są idealne do większości ubrań, w tym koszul, spodni, sukienek i lekkich płaszczy, a także do dekoracji wnętrz. Przykłady obejmują standardowy: denim, twill, gabardynę, a także niektóre rodzaje wełny i mieszanki bawełniane.

Tkaniny ciężkie

Tkaniny ciężkie, o gramaturze powyżej 350 g/m², są grube, mocne i zapewniają dużą trwałość. Charakteryzują się zwiększoną wytrzymałością i są często używane w odzieży zimowej oraz w dekoracji wnętrz.

Idealne do produkcji odzieży zewnętrznej, takiej jak płaszcze zimowe, odzież robocza, a także do tapicerki meblowej i ciężkich zasłon. Przykłady to gruby denim, ciężka wełna, brokat, a także niektóre rodzaje tapicerki i tkanin dekoracyjnych.

Nazwy tkanin alfabetycznie od A do Ż

Zrozumienie charakterystyki poszczególnych tkanin jest kluczowe dla projektantów, krawców oraz miłośników mody. Poniżej przedstawiamy alfabetyczny przewodnik po tkaninach, żeby lepiej zrozumieć tę barwną paletę materiałów.

A

• Adamaszek – charakteryzuje się wypukłymi wzorami, często florystycznymi lub geometrycznymi, zazwyczaj tkanymi na jedwabnym tle.
• Adria – delikatny, lejący się materiał powszechnie używany w produkcji sukni, a także elementów dekoracyjnych takich jak zasłony.
• Aksamit – miękka i błyszcząca tkanina z charakterystycznym włosiem, kojarzona z luksusem i elegancją.
• Alpaka  – trwała i ciepła tkanina wełniana, wytwarzana z sierści alpaki.
• Angora – miękka i ciepła tkanina wykonana z wełny królików angora, znana ze swojej puszystości.
• Atłas – gładka i błyszcząca tkanina z wąskimi splotami, często wykorzystywana do produkcji eleganckiej odzieży i bielizny.

B

• Bagazja – gruba i mocna tkanina wykorzystywana do pokryć mebli oraz jako materiał obiciowy.
• Barakan – dawna tkanina wełniana, odporna na wodę, w XVIII wieku wykorzystywana do produkcji płaszczy i odzieży zewnętrznej.
• Barchan – cienki, lekko błyszczący materiał często używany do produkcji sukienek i bluzek.
• Batyst – lekka, półprzezroczysta tkanina bawełniana o drobno tkanej strukturze.
• Bistor – cienka tkanina poliestrowa używana do produkcji poszewek, zasłon, do ubrań często dodawana jako dodatek do innych włókien.
• Bławat – dawna tkanina jedwabna, najczęściej w kolorze niebieskim.
• Bombazyn – dwuwarstwowa tkanina składająca się z wątku z bawełny lub wełny w połączeniu z osnową lnianą, konopną lub wełnianą.
• Boradek – tkanina użytkowa produkowana z nici lnianych lub konopnych, używana do produkcji lekkiej odzieży.
• Brezent – mocna, często impregnowana tkanina bawełniana, stosowana do produkcji materiałów okryciowych (namioty, pokrowce, plandeki) oraz odzieży nieprzemakalnej.
• Brokat  – bogata, zdobiona złotymi lub srebrnymi nićmi tkanina jedwabna, często spotykana w strojach okolicznościowych.
• Brokatela – półjedwabna odmiana brokatu o grubszej teksturze, charakterystyczna dla tkanin tapicerskich.

C

• Cajg – słabo znany, grubszy materiał, którego używano w przeszłości do wytwarzania taniej odzieży roboczej.
• Cerata – wodoodporna tkanina pokryta warstwą impregnatu, wykorzystywana do produkcji obrusów i plandek.
• Cwelich – rzadko spotykany tkanina lniana, konopna lub bawełniana, tradycyjny materiał używany niegdyś na ubrania dla biedniejszej klasy społecznej.

D

• Diagonal – tkanina o skośnym splocie, tworząca wyraźne, ukośne linie na powierzchni materiału.
• Donegal – wełna charakteryzująca się charakterystycznymi, nierównymi wtrąceniami barwnych nitek.
• Drelich – wytrzymała tkanina bawełniana lub lniana o gęstym splocie, stosowana w odzieży roboczej, materiałach okryciowych oraz letnich ubraniach wojskowych.
• Dymka  – lekka i trwała tkanina bawełniana, lniana lub konopna używana do produkcji odzieży oraz jako materiał obiciowy.
• Dywetyna – gruba tkanina wełniana imitująca aksamit, często wykorzystywana do produkcji odzieży wierzchniej takiej jak kurtki i płaszcze.
• Dżins – powszechnie znana, trwała tkanina bawełniana o skośnym splocie, używana do produkcji spodni, kurtek i innych elementów odzieży.

E

• Elana – lekka, elastyczna tkanina syntetyczna, często wykorzystywana do produkcji odzieży sportowej.
• Epinglé – rodzaj tkaniny żakardowej, używana przede wszystkim do produkcji wysokiej jakości tkanin obiciowych i dekoracyjnych.
• Éponge – pętelkowa tkanina o dużej chłonności, materiał stosowany między innymi do produkcji ręczników.
• Etamina – lekka, równo tkana tkanina bawełniana lub lniana z domieszką włókien poliestrowych, powszechnie używana do produkcji koszul i bluzek koszulowych.

F

• Falendysz – ciężka i gruba tkanina wełniana, rzadko spotykana w współczesnej produkcji.
• Fil à fil – wykwintna tkanina bawełniana lub wełniana, w której nitki wątku i osnową są w różnych kolorach stwarzając ciekawy efekt wizualny.
• Flanela – miękka, lekko zgrzebna tkanina bawełniana lub wełniana, chętnie używana do produkcji koszul i piżam.
• Flausz – gładka tkanina wełniana z lekko połyskującą powierzchnią, popularna w męskich garniturach.
• Fresko – lekka, przewiewna tkanina wełniana, idealna na odzież letnią.
• Frotte – materiał o pętelkowej strukturze zapewniającej miękkość i duże właściwości chłonne; stosowany głównie w ręcznikach.
• Fular – cienka, lekka tkanina jedwabna o splocie płóciennym, skośnym lub atłasowym, używana między innymi jako materiał na chustki, apaszki, a także lekkie bluzki i suknie.

G

• Gabardyna – gęsto tkana tkanina bawełniana lub wełniana o skośnym splocie, wykorzystywana w spodniach, marynarkach i mundurach
• Grogram – ciężka, często sztywna tkanina wełniana lub jedwabna, wykorzystywana do produkcji ubrań zewnętrznych i kapeluszy.

I

• Inlet – bawełniany materiał o średniej grubości, używany do produkcji pościeli.

J

• Juta – gruba, szorstka tkanina wykonana z włókien juty, stosowana do produkcji worków i powłóczeń.

K

• Kamcha – wielobarwna, wzorzysta turecka tkanina jedwabna, dawniej używana głównie na stroje sułtańskie, luksusowe szaty oraz dekoracje.
• Kamgarn – wysokiej jakości gładka tkanina wełniana o równym splocie, wykorzystywana w eleganckiej odzieży męskiej.
• Kaszmir – luksusowa, miękka tkanina z wełny kaszmirowej, używana do produkcji swetrów, szali i płaszczy.
• Klot – mocny, bawełniany materiał o płóciennym splocie z przędzy poddawanej procesowi merceryzacji, używany do produkcji podszewek ubrań.
• Kodura – materiał syntetyczny o wysokiej wytrzymałości, używany w produkcji sprzętu turystycznego i militarnego.
• Kort – trwała i gruba tkanina, wykorzystywana niegdyś w odzieży pracowniczej i technicznej.
• Kremplina – tkanina z włókna poliestrowego popularna w latach 70. ubiegłego wieku, właściwości materiału podobne do bistoru.
• Krepdeszyn – miękka tkanina jedwabna z lekko zarysowanymi poprzecznymi prążkami. Używana między innymi do produkcji lekkich bluzek oraz apaszek.
• Kreton – wytrzymała tkanina bawełniana lub lniana o dużym splocie, popularny materiał na damskie sukienki, bluzki, a także dekoracje.

L

• Lama – gęsta, błyszcząca tkanina z dodatkiem metalicznych nitek, kojarzona z luksusową modą.
• Lniana tkanina – materiał otrzymywany z włókien lnu, ceniony za trwałość i zdolność do szybkiego schnięcia.

M

• Manchester – inaczej aksamit żakardowy, odmiana sztruksu, tkanina o żłobionej strukturze, popularna w spodniach i marynarkach.
• Moleskin – gęsta, miękka tkanina bawełniana o mięsistym w dotyku wykończeniu, stosunkowo wysoko odporna na przemakanie.
• Mora – tkanina dekoracyjna o grubym splocie, zazwyczaj jedwabna, używana przy produkcji obrusów i zasłon.
• Muślin – bardzo lekka i delikatna tkanina bawełniana, jedwabna lub wełniana, popularna w letniej odzieży oraz do produkcji zasłon.

N

• Nankin – lekka, żółta bawełna, w przeszłości była importowana ze wschodu.
• Nylon – lekki i wytrzymały materiału syntetyczny, znany również jako poliamid, używany do produkcji odzieży sportowej, roboczej oraz ubrań nieprzemakalnych.

O

• Opal – lekka, bawełniana tkanina o połyskliwej powierzchni, używana w produkcji eleganckiej bielizny damskiej.
• Organdyna – sztywna, delikatna tkanina stosowana głównie w produkcji spódnic oraz sukien.
• Organtyna – cienka tkanina z poliestru lub mieszanki z poliamidami, materiał używany do produkcji lekkich sukienek oraz w do dekoracji.
• Organza – przeźroczysta tkanina, dawniej tkana z jedwabiu, obecnie używane się również syntetyków, wykorzystywana w modzie wieczorowej.
• Ortalion – lekka, wodoodporna tkanina syntetyczna, używana w produkcji lekkiej odzieży sportowej oraz dekoracji.
• Outlast – materiał z technologią termoregulacji, który magazynuje i oddaje ciepło w zależności od potrzeb noszącego.

P

• Palmerston – dwuwarstwowa tkanina o grubszej fakturze, stosowana do odzieży męskiej, takiej jak płaszcze.
• Panekla – jedwabna tkanina o splocie atłasowym zdobiona srebrnymi lub złotymi nićmi, w przeszłości wykorzystywana do strojów kościelnych.
• Pasiak – tradycyjnie pasiasta tkanina, używana najczęściej do szycia strojów ludowych.
• Perkal – gładka, zwarta tkanina bawełniana o drobnym splocie płóciennym, wykorzystywana m.in. w pościeli.
• Pika – tkanina bawełniana o charakterystycznej, wypukłej strukturze, popularna w letniej odzieży.
• Plusz – tkanina o długim, miękkim włosiu, popularna w produkcji zabawek oraz odzieży.
• Popelina – lekka, gładka tkanina bawełniana, wełniana lub jedwabna, używana głównie do produkcji koszul, płaszczy, spodni oraz kurtek.

R

• Rapaport – słabo znana, nieprodukowana obecnie wytrzymała tkanina z wełny czesankowej, o której informacje praktycznie zanikły.

S

• Samodział – tkanina produkowana bez użycia maszyn tkackich na krośnie ręcznym z włókna wełnianego lub lnianego, wyróżniająca się unikalną strukturą.
• Satyna – tkanina o gładkiej, połyskującej powierzchni z przewagą splotów atlasowych, popularna w odzieży wieczorowej i bieliźnie.
• Soft shell – grupa materiałów o właściwościach wiatro- i wodoodpornych, chętnie stosowany w odzieży outdoorowej.
• Sukno – gęsta, ciężka tkanina wełniana, używana w mundurach, kostiumach i a także jako materiał na obicie stołów bilardowych.
• Syndon – termin, odnoszący się do starożytnej tkaniny lnianej, używana do produkcji ubrań i bielziny.
• Szantung – rodzaj grubo tkanej tkaniny jedwabnej, często z widocznymi nierównościami i charakterystyczną fakturą.
• Szewiot – wełniana tkanina o diagonalnym splocie, szorstka, z delikatnym wzorem w jodełkę, popularna w produkcji odzieży mundurowej oraz płaszczów.
• Sztruks – tkanina bawełniana o żebrowanej strukturze, znana z trwałości, używana głównie w odzieży casualowej.
• Szyfon – lekka, prześwitująca tkanina zwykle jedwabna lub syntetyczna, często stosowana w sukniach i bluzkach wieczorowych.

T

• Tafta – sztywna, szeleszcząca tkanina często jedwabna, używana do produkcji sukni wieczorowych i dekoracji.
• Tartan klanowy – tkanina o kraciastym wzorze produkowana głównie z wełny owczej, wzorzec stanowiący identyfikator szkockich klanów, zakorzeniony w tradycji i historii.
• Tenis – tkanina wełniana o zwartym i mocnym splocie, używana głównie do garniturów, marynarek, garsonek oraz kamizelek.
• Tiul – bardzo lekka, siateczkowa tkanina, często używana przy produkcji welonów i sukien balowych.
• Tweed – tkanina wełniana o charakterystycznej, melanżowej fakturze, często stosowana w odzieży zewnętrznej oraz eleganckich marynarkach.

V

• Velcro – tkanina kojarzona z rzepem, czyli stworzonym na potrzeby przemysłu tekstylnego zapięciem z paskiem haczykowym i pętelkowym.

W

• Welur – tkanina o krótkim, gęstym włosiu, aksamitnym wyglądzie i wrażeniu w dotyku, używany w odzieży oraz jako obicie mebli.
• Welwet – tkanina, która jest starszą formą weluru, również posiadającą gęste i krótkie runo.
• Windstopper – materiał zaprojektowany do ochrony przed wiatrem oraz wodą, a do tego zachowujący pełnią oddychalność, stosowany do produkcji odzieży outdoorowej.
• Włosianka – rodzaj grubej, sztywnej tkaniny używanej do usztywniania elementów ubrań takich jak kołnierze czy mankiety.
• Woal – bardzo lekka, półprzezroczysta tkanina, czesto z bawełny lub jedwabiu, używana w sukniach ślubnych i zasłonach.

Z

• Złotogłów – ekskluzywna tkanina jedwabna z dodatkiem złotych nitek, wykorzystywana w ubiorze ceremonialnym i dekoracjach.

Ż

• Żorżeta – lekka, półprzezroczysta tkanina o chropowatej powierzchni, zwykle jedwabna lub bawełniana, stosowana w bluzkach i sukienkach letnich.
• Żakard – wymyślna tkanina zdobiona wyrafinowanymi wzorami tworzonymi dzięki specjalnym mechanizmom splotu na krosnach żakardowych, najczęściej używana jako materiał dekoracyjny oraz na obicia mebli.